• 41. امام صادق (ع) :
  اذا هممت بشی ء من الخیر فلا تؤخره ، فان الله عز و جل ربما أطلع علی العبد و هو علی شیء من الطاعة فیقول : و عزتی و جلالی لا أعذبک بعدها أبدا و اذا هممت بسیئة فلا تعملها فانه ربما اطلع الله علی العبد و هو علی شیء من المعصیة فیقول : و عزتی و جلالی لا أغفر لک بعدها أبدا .
  
  امام جعفر صادق (ع) : وقتی اراده کار خیری نمودی تأخیرش مینداز زیرا خدای متعال گاهی بر بنده مشرف می شود که او مشغول طاعتی است ، پس می فرماید : به عزت و جلالم سوگند که تو را پس از این هرگز عذاب نکنم و چون اراده گناهی کردی انجام مده ، زیرا گاهی خدا بر بنده مشرف می شود که او معصیتی انجام دهد ، پس می فرماید : به عزت و جلالم که تو را بعد از این دیگر نخواهم آمرزید .

اصول کافی ، ج 3 ، ص 213

• 42. امام صادق (ع) :
  لو یعلم المؤمن ما له من الأجر فی المصائب لتمنی أنه قرض بالمقاریض .
  امام جعفر صادق (ع) : اگر مؤمن پاداشی را که برای مصیبتها دارد بداند ، آرزو می کند که او را با قیچی تکه تکه کنند .

اصول کافی ، ج 3 ، ص 354

• 43. امام صادق (ع) :
  سئل النبی (ص ) : ما کفارة الاغتیاب قال : تستغفر الله لمن اغتبته کلما ذکرته .
  امام جعفر صادق (ع) : از پیغمبر پرسیدند : کفاره غیبت چیست ؟ فرمود : برای آن کس که غیبتش کردی هر زمان به یادش افتادی از خدا طلب آمرزش کنی .

اصول کافی ، ج 4 ، ص 61

• 44. امام صادق (ع) :

اِذا اَرادَ اللّه‏ُ بِقَومٍ هَلکا ظَهَرَ فیهِمُ الرِّبا
هنگامى که خداوند بخواهد ملتى را نابود کند، رباخوارى در میان آنان رواج مى‏یابد.

)وسائل الشیعه، ج 18، ص 123، ح 17(

• 45. امام صادق (ع) :

فضیلت نماز اول وقت نسبت به تاخیر انداختن آن ، مانند فضیلت آخرت است بر دنیا

) بحار الانوار ج82 (

• 46. امام صادق (ع) :

الصَّمْتُ کَنْزٌ وافِرٌ، وَ زَیْنُ الْحِلْمِ، وَ سَتْرُالْجاهِلِ

سکوت همانند گنجى پربهاء، زینت بخش حلم و بردبارى است ؛ و نیز سکوت ، سرپوشى بر آبروى شخص نادان و جاهل مى باشد

                                                                                                              مستدرک الوسائل : ج 9 ص 16 ح 4

• 47. امام صادق (ع) :

سارِعُوا فی طَلَبِ العِلمِ فَوَ الذی نَفسی بیَدِهِ لَحَدیثٌ واحِدٌ فی حَلالٍ وَ حَرامٍ تَأخُذُهُ مِن صادِقٍ خَیرٌ مِن الدُّنیا وَ ما حَمَلَت مِن ذَهَبٍ وَ فِضَّةٍ.

در جستجوی علم و دانش شتاب کنید،سوگند به خدایی که جانم در اختیار اوست همانا اگر یک حدیث در حلال و حرام
از شخص راست گویی یادبگیری ، بهتر است از دنیا و آنچه از طلا و نقره در آن است.

            مشکاة الانوار_338

• 48. امام صادق (ع) :
  إعرِفوا مَنازِلَ النّاس عَلی قَدررَوایَتِهِم عَنّا
  افراد را بر اساس مقدار آشنایی آنها با روایات و معارف ما ارزش گذاری کنید.

کافی_ج1_ص50

• 49. امام صادق (ع) :

البِرُّ وحُسنُ الخُلُقِ یَعمُرانِ الدِّیارَ ... یَزیدانِ فِی الأَعمارِ

نیکى و خوش‏خویى، خانه‏ها را آباد ... و عمرها را فزون مى‏کند .

الکافی: ج 2 ، ص 100 ، ح 8
الخیر والبرکه فى الکتاب والسنة : ح 76

• 50. امام صادق (ع) :

خواب،آرامش بخش جسم است

سخن گفتن آسایش روح است
وسکوت سبب راحتی عقل است

من لایحضرالفقیه 4/402/

• 51. امام صادق (ع) :

إنَّ العِلمَ خَلیلُ المُؤمِنِ ، وَالحِلمَ وَزیرُهُ ، وَالعَقلَ أمیرُ جُنودِهِ ، وَالرِّفقَ أخوهُ ، وَالبِرَّ والِدُهُ
دانش ، دوست مؤمن است . بردبارى وزیر او و خرد امیر سپاهش و مدارا برادرش و نیکى پدرش .
                                                            الکافی : ج 2 ، ص 47 ، ح 1 ا لخیر والبرکه فى الکتاب والسنة : ح 13

• 52. امام صادق (ع) :

إذا دَعَوْتَ فَظُنَّ أنّ حاجَتَکَ بالبابِ
هرگاه دعا مى‏کنى ، چنین خیال کن که حاجتت بر درِ خانه است.
                                                               الکافی : ج 2 ، ص 473 ح 1 (میزان الحکمة : ج 2 ، ص 880(

• 53. امام صادق (ع) :

إنَّ العالِمَ إذا لَم یَعمَل بِعِلمِهِ زَلَّت مَوعِظَتُهُ عَنِ القُلوبِ کَما یَزِلُّ المَطَرُ عَنِ الصَّفا
هرگاه عالم به علمش عمل نکند. [اثر]موعظه‏اش از دل‏ها زایل مى‏شود ؛ آن چنان که باران از روى سنگ صاف مى‏لغزد.
                                                      الکافی : ج 1 ، ص 44 ، ح 3 (التبلیغ فى الکتاب والسنة : ح 412(

• 54. امام صادق (ع) :

مَن رَقَّ وَجْهُهُ رَقَّ عِلْمُهُ
هر که کم رو باشد، کم دانش شود.
                                                      الکافی : ج 2 ، ص 106 ، ح 3 (موسوعة العقائد الإسلامیة ح 2017(

• 55. امام صادق (ع) :

لِلصائمِ فَرحَتانِ : فَرحَةٌ عندَ إفطارِهِ، وفَرحَةٌ عندَ لِقاءِ رَبِّهِ
روزه‏دار دو خوشحالى دارد: خوشحالى در دم افطار و خوشحالى در هنگام ملاقات با پروردگارش.
                                                       الکافی : ج 4 ، ص 65 ، ح 15 (میزان الحکمة : ج 2 ، ص 1686(

•56.  امام صادق (ع) :
یَکِرُّ مَعَ الْقائِمِ (عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه) ثَلاثَ عَشَرَةَ امْرَأةً... یُداوینَ الْجَرْحَی وَیَقُمْنَ الْمَرْضَی.
سیزده زن در رکاب امام مهدی (علیه‌ السلام) حضور خواهند داشت... زخمیان را درمان و از بیماران پرستاری می‌کنند.

دلائل الإمامه، ص 484

• 57. امام صادق (ع) :

إیّاکُمْ وَالخُصُومَةََ فَإنَّهَا تَشْغَلُ القَلْبَ وَتُورِثُ النِّفاقَ وَتَکْسِبُ الصَّغائِنَ.
از دشمنی بپرهیزید، زیرا که دل را به خود مشغول دارد و نفاق به ارث گذارد و باعث کینه‌توزی شود.
کافی، ج 2، ص 301

• 58. امام صادق (ع) :

قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ: «عَبْدِیَ المُؤْمِنُ لا أَصْرِفُهُ فِی شَیْ‏ءٍ إلّا جَعَلْتُهُ خَیْراً».
خدای متعال می‌فرماید: «بند? مؤمنم را به هر سو بگردانم، برایش خیری است».

کافی، ج 3، ص 101

• 59. امام صادق (ع) :

مَنْ کَفَّ غَضَبَهُ سَتَرَ اللهُ عَوْرَتَهُ.
آنکه جلو غضب خود را بگیرد، خداوند عیب‌های او را می‌پوشاند.
                                                                                                                                                    کافی، ج 2، ص 303

• 60. امام صادق (ع) :

أَوَّلُ مَا یُحَاسَبُ بِهِ الْعَبْدُ الصَّلاةُ فَإِنْ قُبِلَتْ قُبِلَ سَائِرُ عَمَلِهِ وَ إِذَا رُدَّتْ رُدَّ عَلَیْهِ سَائِرُ عَمَلِهِ‏.
اولین چیزی که از عبد به حساب کشیده می شود نماز است اگر قبول شود بقیه اعمالش پذیرفته است و اگر مرود گردد بقیه اعمالش نیز مرود است.
                                                                                                                                وسایل الشیعه ، ج 3 ، ص 22

• 61. امام صادق (ع) :

مَنْ أضَرَّ بِشَیْءٍ مِنْ طَریقِ المُسْلِمینَ فَهُوَ لَه ضامِنٌ.
هرکس بخشی از راه عبور مسلمانان را تباه کند، خود او ضامن است.
                                                                                                                                             کافی، ج 7، ص 350

• 62. امام صادق (ع) :

مَنْ کَثُرَ اشْتِبَاکُهُ بالدُّنْیا کَانَ أشَدَّ لِحَسْرَتِهِ عِنْدَ فِرَاقِهَا.
هر که بیشتر با دنیا درآمیزد، هنگام جدایی از آن بیشتر افسوس ‌خورد.
                                                                                                                                      کافی، ج 2، ص 320

• 63. امام صادق (ع) :

إنَّ الحُرَّ حُرٌّ على جمیعِ أحْوالِهِ : إنْ نابَتْهُ نائِبَةٌ صَبَرَ لَها، وَإنْ تَداکَّتْ علَیهِ المَصائِبُ لَم تَکْسِرْهُ وَإنْ اُسِرَ وَقُهِرَ وَاسْتُبْدِلَ بِالیُسرِ عُسرا،
کَما کانَ یُوسُفُ الصِّدّیقُ الأمینُ صَلَواتُ اللّه‏ِ عَلَیهِ: لَم یَضْرُرْ حُرِّیَّتَهُ أنِ اسْتُعبِدَ وَقُهِرَ وَاُسِرَ


آزاده در همه حال آزاده است: اگر بلا و سختى به او رسد شکیبایى ورزد و اگر مصیبت‏ها بر سرش فرو ریزند او را نشکنند هرچند به اسیرى افتد و مقهور شود و آسایش را از دست داده و به سختى و تنگدستى افتد.
چنان که یوسف صدیق امین، صلوات اللّه‏ علیه، به بندگى گرفته شد و مقهور و اسیر گشت اما این همه به آزادگى او آسیب نرساند.

کافى 2/89/6

• 64. امام صادق علیه السلام:

صبح روز شب قدر ، مثل شب قدر است. پس ، عمل و تلاش کن .
                                                                                                                                  الأمالی للصدوق : ص 751 ح 1009 ،
                                                                                                                                         بحارالأنوار : ج 97 ص 11 ح 16 .

• 65. امام صادق (ع) :
  العباد ثلاثة : قوم عبدوا الله عز و جل خوفا فتلک عبادة العبید و قوم عبدوا الله تبارک و تعالی طلب الثواب ، فتلک عبادة الأجراء و قوم عبدوا الله عز و جل حبا له فتلک عبادة الأحرار و هی أفضل العبادة .
  
  امام جعفر صادق (ع) : عبادت کنندگان سه دسته اند : گروهی خدای متعال را از ترس عبادت کنند و این عبادت بردگان است ، گروهی خدای متعال را به طمع ثواب عبادت کنند و این عبادت مزدوران است . دسته ای خدای متعال را برای دوستیش عبادت کنند و این عبادت آزادگان و بهترین عبادت است .

                                                                                                    اصول کافی ، ج 3 ، ص 131